КУРПІС-ГАРБОЎСКІ (КУПР-ГАРБОЎСКі) Уладзіслаў Вікенцевіч

КУРПІС-ГАРБОЎСКІ (КУПР-ГАРБОЎСКі) Уладзіслаў

Вікенцевіч [11(ці 14).11.1884, мяст. Янемішкі (Янелішкі)

Свянцянскага пав. Віленскай губ., цяпер Літва — 9.6.1976],

святар. 3 польскай сялянскай сям’і. Скончыў Віленскую

духоўную семінарыю. Прыняў сакрамэнт святарства

(21.5.1909, Коўна, цяпер Каўнас, Літва). Прызначаны вікарыем

і катэхетам касцёла ў Слоніме Гродзенскай губ., цяпер

райцэнтр Гродзенскай вобл. 3 1911—12 у парафіі Маці Божай

Ружанцовай у в. Солы Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер

Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл. 3 1915 пробашч парафіі

Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў в. Шэметава Свірскага

дэканата, цяпер Мядзельскі р-н Мінскай вобл. Пасля наступу

немцаў пераведзены ў Вільню (1918). Працаваў у дзіцячым

доме імя Сэрца Збавіцеля, катэхетам удзвюх гімназіях. 3 1920

зноў у Солах. У ліст. 1939 з-за хваробы выехаў у Вільню.

Праз некалькі тыдняў прызначаны пробашчам і нам. дэкана

ў парафію Унебаўзяцця НПМ у мяст. Тургелі аднайменнага

дэканата, цяпер Літва. Паводле некаторых звестак, з 1944

пробашч і дэкан касцёла св. Мучаніка Юрыя ў в. Варняны

аднайменнага дэканата, цяпер Астравецкі р-н Гродзенскай

вобл. Пасля 1945, калі савецкія ўлады абклалі вялікім

сельскагаспадарчым падаткам духавенства і аднаасобнікаў,

святары былі вымушаныя адмаўляцца ад зямлі. К.-Г. паста-

янна выклікалі ў розныя савецкія органы і сілавыя структуры

«для апрацоўкі». У 1947 ён адмовіўся падпісаць абяцанне не

навучаць моладзь рэлігіі. Адкрыта выказваўся супраць мана-

поліі савецкай дзяржавы і партыі на выхаванне дзяцей. У1947

16 святароў з Варнянскага і Свірскага дэканатаў прынялі

рашэнне аб нерэгістрацыі рэлігійных суполак і касцёлаў. У жн.

1948 К.-Г. запрасілі ў Маладзечанскае ўпраўленне МДБ, дзе ён

падпісаў пратакол, у якім заяўляў, што «бачыць неспрыяльнае

стаўленне ўлады да Касцёла і вялікія перашкоды ў пастырскай

службе ксяндзоў». Вынікам гэтай заявы стала адключэнне

святла ў плябаніі ў Варнянах і абкладанне касцёла падаткам

у 30 тыс. рублёў. Арыштаваны 1.6.1950. Асуджаны асобай

нарадай пры МДБ 29.11.1950 за «правядзенне антысавецкай

агітацыі» да 10 гадоў ППЛ. Этапаваны ў Цемнікоўскі, потым

Сібірскі лагер МДБ. Вызвалены і рэабілітаваны 27.12.1954.

3 24.11.1956 у Беластоку, Польшча. 3 1957 пробашч парафіі

ў в. Трычуўка (Tryczöwka) Беластоцкага дэканата. Ганаровы

канонік Капітулы Мітрапалітнай у Беластоку. Асабовая справа

К.-Г. № 15887-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.